Predstava „Crvenkapica“ premijerno odigrana u Dječijem pozorištu Republike Srpske

Rađena je po motivima istoimene bajke braće Grim i Šarla Peroa, a u dramatizaciji i režiji ruske režiserke Ljudmile Fedorove. Poznata priča u novom ruhu bila je zanimljiva za najmlađe gledaoce, koji su salu ispunili svojim aplauzima i komentarima, koji su se čuli tokom trajanja predstave.

Najviše smijeha i graje čulo se kada su na sceni bili baka i vuk, a mališani su oduševljeno aplaudirali uz svaku pjesmu koju su glumci izvodili u određenim scenama.

U sat vremena stala je priča o maloj nestašnoj djevojčici, koja sa svojim psićem prolazi kroz šumu da bolesnoj baki odnese kiflice s jabukama. Njena majka, koja je morala da ostane kod kuće, upozorava je da ne skreće sa staze, jer u šumi može da naiđe na opasnog vuka. Poznata priča u nekoliko slika prikazuje taj put kroz šumu, susret s vukom koji je zavara da je nešto što nije i na kraju njegov odlazak kod bake, gdje i baka i Crvenkapica bivaju pojedene.

Ova bajka, ipak, ima srećan kraj, vjerovatno je zato tako i voljena, čitana i oživljavana u pozorištu te na kraju baku i Crvenkapicu spasavaju šumari.

Ovaj poučni komad namijenjen je, prije svega, najmlađima da kroz songove, zanimljive lutke i igru na sceni prikaže važne poruke, a to je, na samom početku, da je važno raditi, a zatim da djeca treba da slušaju svoje roditelje i da paze na svijet oko nas, oprezno hodeći kad treba jer u njemu postoje mnoge neprilike, strašni ljudi i u ovom slučaju strašni vuci.

Iako je sve pomenuto poučno za sve generacije nit koja je takođe važna, a koja je provučena kroz ovu predstavu jeste i postojanje trenutka, tačnije uživanja i cijenjenja svakog trenutka kojeg imamo u životu.

Nova „Crvenkapica“ je kao svojevrsni omaž pokojnom glumcu Draganu Banjcu, a u predstavi igraju Dragana Ilić, Svjetlana Andrić, Aleksandra Spasojević, Zorana Šuman, Duško Mazalica, Aleksandar Blanić i Nikola Milaković.

– U svakoj zemlji svijeta najvažnije je dijete koje mora znati lijepe stvari. Imala sam i duševnu tremu jer smo radili u ime čovjeka kojeg više nema, a koji je bio dio ovog tima, a i naša predstava je zapravo o životu, o ljubavi prema životu u bilo kojem obliku i o tome da moramo živjeti i veseliti se. Takođe, ona pokazuje da je život svakog čovjeka bitan i da nikad ne znaš kad će biti kraj te zato moraš uživati u svakom trenutku sada i ovdje – rekla je režiserka Ljudmila Fedorova, govoreći prije premijere o ovoj predstavi.

Za lutke, kostim i scenografiju zadužen je Andrej Zaporoškij, za muziku Tomislav Pehar, prevod dramatizacije sa ruskog potpisuje Darinka Petrović, a autor songova je Jovo Čulić.