Dječije pozorište u selekciji Zvezdarišta

Predstava „Bio jednom jedan lav“, Duška Radovića, u režiji Nikole Bundala učestvuje u takmičarskom programu Zvezdarišta, koje od 22. do 26. maja traje u Beogradu.

U konkurenciji su i predstave: „Hajdi“ u režiji Đurđe Tešić, Pozorište „Boško Buha“, Beograd, „Nedostajanje“, u režiji Nikole Zavišića, Pozorište lutaka Niš, „Devojčica sa šibicama“, u režiji Sonje Petrović, Pozorište mladih, Novi Sad, „Snežna kraljica“, u režiji Damjana Kecojevića, Malo pozorište „Duško Radović“, Beograd, „Kafe Kraljevstvo“, u režiji Vanje Jovanović, Kazalište lutaka Zadar, „Luda šuma“, u režiji Petera Kusa, Zavod Kuskus, Ljubljana, „Ja sam Akiko“ u režiji Milje Mazarak, koprodukcija Kulturnog centra Pančevo i Festivala ekološkog pozorišta za decu i mlade, „Besna glista“, u režiji Miloša Jagodića, Pozorištance Puž, Beograd, „Bambi“, u režiji Jakuba Maksimova, Pozorište za decu i mlade, Kragujevac, „Aska i vuk“, u režiji Olivere Viktorović, Pan teatar, Beograd i „Bajka o začaranoj lepotici“ u režiji Slavča Malenova, Pozorište lutaka „Pinokio“, Zemun.

U izvještaju selektora Željka Hubača, pod motom festivala „Prepoznaj svoju zvezdu“ se navodi:

„S obzirom na ozbiljne produkcijske probleme kroz koje prolazi većina teatara u regionu, pozorište namenjeno deci i mladima i dalje pokazuje neobičnu vrstu vitalnosti, koja se u ovogodišnjoj ponudi ponajbolje emanira kroz nekoliko hrabrih estetskih iskoraka pre svega mladih autorki i autora, ali i nekih već potvrđenih srednje generacije, iskoraka koji ukazuju na veliku umetničku ambiciju koja je, pak, zasnovana na prepoznavanju estetskih gibanja u teatru za decu i mlade na širem, evropskom prostoru. Zanimljivo je da su pomenuti iskoraci u ovoj selekciji najvidljiviji u predstavama kamernijih formi, u kojima je autorska inventivnost u zadatoj teskobi prostora (koja na semantičkom planu u ovo vreme sveopšte otuđenosti posebno dobija na značenju) do te mere katarzično univerzalna da korespondira sa životnim iskustvima publike najrazličitijeg uzrasta. A predstave koje se bez konzervativnih skrupula bave problemima odrastanja i koje na estetskom i didaktičkom planu pobuđuju emocije i svakovrsnu radoznalost i dece i onih koji tu decu dovode u teatar, važne su ne samo kao nesporno kvalitetna umetnička dela.

Naravno, selekcija detektuje i paralelni tok koji postoji u regionalnoj pozorišnoj produkciji (koji je u praksi ustvari dominantan u odnosu na gore pomenuti) a to su predstave koje, na različitim nivoima percepcije potreba najmlađe publike, izoštrenu i pitku dramsku akciju nadopunjuju zavodljivom dramskom atrakcijom, vesele igre koje podučavaju vrlini, a koje, zahvaljujući pre svega glumačkom šarmu i zanatskoj veštini autora, tvore skladnu umetničku celinu. Bez uvida i u taj tok, ovogodišnje 18. Pozorište Zvezdarište ne bi bilo tačno ogledalo stvarnosti u kojoj teatri za decu i mlade pokušavaju da opstanu u vremenima koja za opstanak traže svakovrsnu estetsku polivalentnost.“